praktyka kliniczna
Vetknow
Wiedza jest nic nie warta,
jeśli się nią nie dzielisz.
Biegunki psów i kotów
Jeden z najczęstszych powodów wizyty. Powiemy Wam jak się w tym nie pogubić na początku swojej kariery.
Biegunka u psów i kotów: Przyczyny, objawy i sposoby leczenia
Prawie każdego dnia pracy lekarza weterynarii pojawia się na poczekalni pacjent z biegunką. Mogą to być sytuacje nagłe lub przewlekłe.
To powszechny problem u psów i kotów, który może być spowodowany przez wiele różnych czynników. Chociaż większość przypadków biegunki u zwierząt jest łagodna i samoistnie ustępuje, poważniejsze przypadki mogą prowadzić do odwodnienia i innych poważnych problemów zdrowotnych. W tym artykule omówimy przyczyny, objawy i sposoby leczenia biegunki u psów i kotów.
Do najczęstszych czynników wikłających należą:
Zmiana diety: Nagła zmiana diety lub spożywanie zepsutych pokarmów może prowadzić do zaburzeń żołądkowo-jelitowych. Także dodatki żywieniowe - nowe "smaczki", ludzkie jedzenie mogą przyczynić się do pogorszenia stanu zwierzęcia.
Choroby zakaźne ( parwowiroza, koronawiroza, inne) lub pasożyty ( tasiemczyca, glistnica, giardioza): Zarażenie psa lub kota bakteriami, wirusami lub pasożytami może powodować biegunkę.
Nietolerancja pokarmowa: Niektóre psy i koty mogą cierpieć na nietolerancję pokarmową, alergię, która objawia się biegunką po spożyciu określonych pokarmów.
Stres: Stres i zmiana rutyny mogą prowadzić do biegunki u zwierząt.
Choroby przewodu pokarmowego: np. przewlekłe eneteropatie, choroba zapalna jelit, choroba wrzodowa lub choroba nowotworowa (np. chłoniak).
Także schorzenia innych układów mogą być przyczyną biegunki. Należy to uwzględnić w diagnostyce różnicowej.
Objawy, które najczęściej zgłasza właściciel:
Luźne lub wodniste stolce, częste oddawanie kału, utrata apetytu, zmniejszona aktywność, wymioty, bóle brzucha.
W badaniu klinicznym możemy stwierdzić: niepokój zwierzęcia, bolensość powłok brzusznych, wzmożoną perystaltykę przewodu pokarmowego.
Dla praktykującego lekarza najbardziej pomocny będzie podział biegunek ze względu na pochodzenie: - jelita cienkie, - jelita grube.
Biegunka z jelit cienkich charakteryzuje się dużą ilością oddawanego kału, nie występują na ogół silne parcia, kał może być smolisty.
Przy biegunce z jelita grubego występują bolesne parcia, śluz, swieża krew w kale.
Według wytycznych BSAVA przy ostrej biegunce, bez odwodnienia, u pacjenta w dobrym stanie ogólnym: wprowadzamy leczenie objawowe, w razie braku poprawy wprowadzamy szersze postępowanie.
Diagnostyka biegunek opiera się głównie na rozmowie z właścicielem, objawach klinicznych, ale także w dużym stopniu na badaniach dodatkowych:
- badanie kału - metoda flotacji, sedymentacji, testy na strawność, krew utajoną, a także cytologia i bakteriologia,
- testy CPV, CCV, Giardia, użyteczne i szybkie narzędzie do diagnostyki chorób zakaźnych, najczęściej u młodych zwierząt, nieszczepionych. Minusem jest otrzymywanie wyników fałszywie ujemnych.
- testy cPL, fPL (diagnostyka zapalenia trzustki)
- badania krwi - morfologia, biochemia, a także dokładniejsze panele np. żołądkowo-jelitowy (TLI, kobalamina, kwas foliowy),
- USG jamy brzusznej - pozwala wykryć wiele nieprawidłowości np. ciała obce, wywołujące niedrożność, zapalenie trzustki, przewlekłe zapalenia jelit.
- RTG jamy brzusznej - diagnostyka ciał obcych, ostrego rozszerzenia żołądka, skrętu żołądka itp,
- Endoskopia,
Leczenie biegunki u psów i kotów zależy zależy oczywiście od przyczyny problemu. Według BSAVA W przypadku łagodnej biegunki bez odwodnienia możemy zastosować leki rozkurczowe ( papaweryna, drotaweryna), przeciwbólowe ( metamizol, tramadol, buprenorfina), przeciwwymiotne (maropitant, ondansetron), a także zagęszczające kał, probiotyki.
W przypadku ciężkiej biegunki lub odwodnienia, należy wprowadzić podanie płynów w celu utrzymania nawodnienia.
Istotna jest również dieta lekkostrawna.
Objaw a nie choroba
W większości przypadków biegunka jest tylko objawem choroby podstawowej, należy ją zdiagnozować w celu ustalenia celowanego leczenia.
Nie tylko zaburzenia żołądkowo-jelitowe
Nie należy się ograniczać tylko do układu pokarmowego. Przy biegunkach nie reagujących na leczenie pod uwagę należy wziąć również np. endokrynopatie.
Antybiotyk nie jest lekiem pierwszego rzutu
Niepowikłana biegunka nie wymaga leczenia antybiotykiem. Jest to wskazane tylko w wybranych chorobach.
